Vitamine D helpt bloedvaten herstellen

De laatste jaren is duidelijk geworden dat vitamine D onder meer een rol speelt bij onze weerstand, stemming, celdeling en pijnbeheersing. Uit recent onderzoek is weer een nieuwe functie aan het licht gekomen: herstel van bloedvaten.

Wetenschappers van de universiteit van Ohio hebben voor het eerst met behulp van nanotechniek de invloed van vitamine D op de endotheelcellen van het hart- en bloedvatenstelsel onderzocht [1]. Endotheelcellen bedekken de wand van onze hart- en bloedvaten. Hun belangrijkste vondst: vitamine D kan de schade aan bloedvaten herstellen die is veroorzaakt door hoge bloeddruk, diabetes en atherosclerose.

Verder ontdekten de wetenschappers dat vitamine D een sterke stimulator van stikstof is, een belangrijk molecuul om stolsels in de bloedbaan te voorkomen. Bovendien bleek dat vitamine D de oxidatieve stress in het cardiovasculaire systeem vermindert en het risico op hartaanvallen reduceert.

Toename risico cardiovasculaire aandoeningen

Uit eerder onderzoek [2] was al duidelijk geworden dat een tekort aan vitamine D geassocieerd is met een toename van het risico op hoge bloeddruk en cardiovasculaire aandoeningen. Dit gegeven was voor de onderzoekers aanleiding om met nanotechniek te bekijken waarom vitamine D gunstig zou kunnen zijn voor onze hart- en bloedvaten.

Volgens de onderzoekers zijn er tot nu toe – naast nu vitamine D – weinig tot geen mechanismen bekend die endotheelcellen van bloedvaten kunnen herstellen. Ze noemen vitamine D dan ook een heel betaalbare oplossing, omdat geen nieuwe dure medicijnen hoeven te worden ontwikkeld.

Hoeveel vitamine D hebben we nodig?

We kunnen zelf vitamine D aanmaken uit zonlicht. Sterker nog, bij voldoende blootstelling aan de zon is de eigen aanmaak vele malen groter dan via voeding kan worden opgenomen. Echter: in Nederland is de zon alleen van mei tot september sterk genoeg om vitamine D in de huid aan te maken. De enige voedingsbronnen met relatief veel vitamine D zijn vette vis en levertraan.

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid in Nederland is gebaseerd op de handhaving van een bloedwaarde van gemiddeld 30 nmol/L. Dit halen we helaas in Nederland niet. Noordelijke stadsbewoners (niet alleen in Nederland maar wereldwijd) zitten gemiddeld op 20 nmol/L. Vergelijk dit met jagers-verzamelaars rond de evenaar: zij hebben een vitamine D-gehalte in het bloed van rond de 115 nmol/L. Natuurlijke gehaltes zijn dus bijna zes keer zo hoog als die van stadsbewoners.

Orthomoleculair wordt om diverse redenen een bloedwaarde van op zijn minst 80 nmol/L geadviseerd. Noch de ADH, noch het suppletieadvies van de Gezondheidsraad is daarvoor toereikend. Per cliënt zijn er veel verschillen, maar doseringen liggen minimaal op 45-50 mcg per dag om 80 nmol/L te bereiken. Het gehalte vitamine D in het bloed is eenvoudig met een bloedtest te achterhalen.

Vitamine D2 of D3?

Vitamine D bestaat in verschillende vormen: D1 t/m D5. Hiervan worden alleen vitamine D2 en D3 gesuppleerd. D3 heeft de voorkeur omdat deze vorm verreweg de sterkste bindingscapaciteit op celreceptoren heeft en hierdoor veel effectiever is dan D2 [3].

Conclusie

Vitamine D zorgt voor veel meer dan gezonde botten en tanden. Zo laat recent onderzoek met nanotechniek zien dat vitamine D een belangrijke rol speelt in het herstel van de endotheelcellen van door aandoeningen aangetaste hart- en bloedvaten. Helaas is de vitamine D-bloedwaarde bij stadsbewoners gemiddeld genomen veel te laag. Suppletie is om die reden – zeker in de winter – sterk aan te bevelen.

Bronnen

1. Khan A, Dawoud H, Malinski T, Nanomedical studies of the restoration of nitric oxide/peroxynitrite balance in dysfunctional endothelium by 1,25-dihydroxy vitamin D3 – clinical implications for cardiovascular diseases, International Journal of Nanomedicine, 19 January 2018, Volume 2018:13, pp. 455-66.
2. Wang TJ, Pencina MJ, Booth SL, et al. Vitamin D deficiency and risk of cardiovascular disease. 2008;117(4):503-11. GRATIS: http://circ.ahajournals.org/cgi/content/full/117/4/503
3. Armas LA, Hollis BW, Heaney RP. Vitamin D2 is much less effective than vitamin D3 in humans. J Clin Endocrinol Metab. 2004;89(11):5387-91. GRATIS: http://jcem.endojournals.org/cgi/content/full/89/11/5387

Redactionele bron: natura foundation